یکی را دوست میدارم
ولی افسوس او هرگز نمی داند
نگاهش میکنم
شاید بخواند از نگاه من
که او را دوست می دارم
ولی افسوس او هرگز نگاهم را نمی خواند
به برگ گل نوشتم من
که او را دوست می دارم
ولی افسوس او گل را
به زلف کودکی آویخت
تا او را بخنداند
یکی را دوست می دارم
یکی را دوست می دارم